Door haar album te vernoemen naar een van de dingen waar haar geboorteland bekend om staat, geeft Gabrielle Aplin aan met welk sentiment haar liedjes geschreven zijn. Toch gloort de zon achter de regenwolken.
Dat was met een ontroerende doch ingetogen uitvoering van Frankie Goes To Hollywoods fenomenale kerstklassieker The Power Of Love. De overige elf liedjes op Aplins debuutalbum English Rain komen wat sfeer en intensiteit betreft meer in de buurt van die kerstcover dan haar covers van Paramore.
Bombast
Producer Mike Spencer (Emeli Sandé, Ellie Goulding, Rudimental) kiest
geregeld voor spaarzame instrumentatie om de nummers in te leiden en die vervolgens laagje voor laagje aan te vullen om iets van bombast toe te voegen aan de intieme liedjes met hun veelal folky inslag. Dat werkt goed bij Panic Cord, Keep On Walking enNovember.
Soms is de productie wel wat te opzichtig voor de deuntjes van de Britse schone, zoals de overduidelijke poging om van het eenvoudigeReady To Question een meezinger te maken, de onophoudelijke galm in Human of de haast Coldplayeske omvang van Alive. Die omsmuk hebben Gabrielle Aplins mooie liedjes niet nodig.
Klik op het songbook voor meer informatie. Je kunt het ook hier direct bestellen.