John Adams: Century Rolls

Informatie

Hoewel Philip Glass met zijn drie pianoconcerten een voor de hand liggende keuze lijkt om ook de minimal music-gerelateerde concerten een plek te geven, is John Adams toch een betere vertegenwoordiger. De man die eind vorig jaar de Erasmusprijs uitgereikt kreeg verrijkte de minimal music immers met een veelheid aan klassieke, romantisch, jazz-, pop- en twintigste eeuwse invloeden. Bovendien heeft hij inmiddels ook drie pianoconcerten op zijn naam staan, al noemt hij ze niet zo. De meest recente Must the Devil Have All the Good Tunes? geschreven voor het 100-jarig bestaan van de Los Angeles Philharmonic beleeft op 7 maart zijn Nederlandse première en is nog niet opgenomen. Het ingetogen Eros Piano (1986) is eigenlijk een atypisch Adamswerk en lijkt meer op een uitgecomponeerde liefdesbrief. Vandaar dat het onstuimig doordenderende Century Rolls uit 1996 dat Adams voor Emanuel Ax schreef overblijft waarin hij met ‘polymorphous-perverse pleasure’ en geïnspireerd door oude pianorollen de invloeden van Debussy, Ravel, Satie, Gershwin en ragtime-pianist Jelly Roll Morton op een hoop gooit. In het verstilde tweede deel, Manny’s Gym, doet ook Erik Satie nog even vrolijk mee.